Άνοιξε διαδικτυακά στο κοινό το μουσείο της Φρίντα Κάλο, το οποίο στεγάζεται στο περίφημο σπίτι της, το Casa Azul, το μπλε σπίτι. Εκεί έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της, εκεί γεννήθηκε κι εκεί πέθανε. Μετά τον γάμο της με τον Ντιέγο Ριβέρα, η Φρίντα έζησε σε διαφορετικά μέρη στην πόλη του Μεξικού και στο εξωτερικό, αλλά επέστρεφε πάντα στο σπίτι της οικογένειάς της στην Κογιοκάν, μια από τις παλαιότερες και πιο όμορφες γειτονιές της πόλης.
Η Casa Azul μετατράπηκε σε μουσείο το 1958, τέσσερα χρόνια μετά το θάνατο του ζωγράφου. Σήμερα είναι ένα από τα πιο δημοφιλή μουσεία στην πρωτεύουσα του Μεξικού.
Στο Museo Frida Kahlo βρίσκονται τα προσωπικά αντικείμενα που αποκαλύπτουν το ιδιωτικό σύμπαν της πιο διάσημης γυναίκας καλλιτέχνιδας της Λατινικής Αμερικής. Η Casa Azul περιέχει επίσης μερικά από τα σημαντικότερα έργα του ζωγράφου όπως τα Long Live Life (1954), Frida and the Caesarian Operation (1931), και το Πορτρέτο του πατέρα μου Wilhelm Kahlo (1952), μεταξύ άλλων.
Στο δωμάτιο που χρησιμοποιούσε κατά τη διάρκεια της ημέρας βρισκεται το κρεβάτι με τον καθρέφτη στην οροφή, το οποίο έβαλε η μητέρα της μετά το ατύχημα στο λεωφορείο την ώρα που γύριζε από το σχολείο. Κατά τη διάρκεια της μακράς ανάρρωσης της, ενώ ήταν ξαπλωμένη για εννέα μήνες, η Φρίντα άρχισε να ζωγραφίζει πορτρέτα. Στους πρόποδες του κρεβατιού – μια υπενθύμιση εκείνων των ημερών – βρίσκονται τα πορτρέτα του Λένιν, του Στάλιν και του Μάο Τσετούνγκ. Στο στούντιο βρίσκεται το καβαλέτο που της έδωσε ο Nelson Rockefeller, μαζί με τα πινέλα και τα βιβλία της ενώ στο νυχτερινό υπνοδωμάτιό της βρίσκεται μια συλλογή από πεταλούδες – δώρο του Ιάπωνα γλύπτη Ισάμου Νογκούτσι-, καθώς και ένα πορτρέτο της από τον φίλο και τον εραστή της, τον φωτογράφο Νίκολας Μάρεϊ.
Κάθε αντικείμενο στο Blue House μας λέει κάτι για τον ζωγράφο: τα δεκανίκια, οι κορσέδες και τα
φάρμακα μαρτυρούν τα σωματικά της βάσανα και τις πολλές επεμβάσεις στις οποίες έπρεπε να υποβληθεί. Τα παιχνίδια, τα ρούχα και τα κοσμήματα αποκαλύπτουν μια Φρίντα που είχε εμμονή με τη συσσώρευση αντικειμένων.
Το ίδιο το σπίτι μιλά για την καθημερινή ζωή της καλλιτέχνιδας. Η κουζίνα, για παράδειγμα, είναι χαρακτηριστική των αποικιακών σπιτιών, με πήλινες γλάστρες που κρέμονται στον τοίχο και κατσαρόλε στη σειρά.
Η Φρίνται και ο Ντιέγο υποδέχτηκαν πολλές εξέχουσες προσωπικότητες και εξαιρετικούς καλλιτέχνες όπως οι Αντρέ Μπρετόν, Έντουαρντ Ουέστον, Λέον Τρότσι, Ισάμου Νογκούτσι, Ζιζέλ Φρόυντ και πολλούς άλλους.
Η περιήγηση είναι εύκολη αλλά κυρίως ζωντανή. Ο χρήστης έχει πραγματικά την εντύπωση ότι επισκέπτεται το μουσείο. Το μόνο που δεν μπορεί να κάνει είναι να τραβήξει selfie. Αν και μια μεγάλη οθόνη πιθανόν να γίνεται κι αυτό.
