Η Ρωσίδα ψυχολόγος Μπλούμα Ζεϊγκάρνικ ήταν η πρώτη που μελέτησε το φαινόμενο που αργότερα πήρε το όνομά της: επίδραση Ζεϊγκάρνικ. Η νεαρή τότε φοιτήτρια παρατήρησε ότι το γκαρσόνι που την σερβίριζε θυμόταν πολύ καλά όλες τις παραγγελίες, όμως μόλις ο πελάτης πλήρωνε το λογαριασμό, το ίδιο γκαρσόνι δεν μπορούσε πια να θυμηθεί τι είχε πάρει.
Μετά από μια σειρά πειραμάτων, η Ζεϊγκάρνικ ανακάλυψε ότι ο άνθρωπος θυμάται καλύτερα το «ανολοκλήρωτο». Η μελέτη της δημοσιεύτηκε το 1927 και από τότε πολλοί επιστήμονες συνέχισαν τις έρευνες.
Έτσι από τη μία συμβουλεύουμε μαθητές και φοιτητές να σταματήσουν αυτό που διαβάζουν και να κάνουν κάτι άλλο –και όχι για να ξεκουράσουν τον εγκέφαλο αλλά για να το εμπεδώσουν καλύτερα.
Από την άλλη όμως, όποια ενέργεια μένει ανολοκλήρωτη μας αγχώνει. Αυτός είναι και ο λόγος, που πολλοί πετούν πλέον τις περίφημες «to do» λίστες από το παράθυρο. Έτσι κι αλλιώς ποτέ κανείς δεν ολοκλήρωσε καμία, δεν είναι ανάγκη να μας στοιχειώνουν κιόλας.
